Nu was ik de gelukkige winnaar, mocht het bijna niet zijn. Aankomst in het cultureel centrum om 20u20 ! Geen minuut te laat dus! Manoeuvreren door Brussel zonder kaart is niet alles!
Goed, rustig gezeten in een niet uitverkochte zaal, een mengeling van frans-en nederlandstaligen, nederlandstalig, lees ook Hollands.
Ja de trouwe fans zijn altijd paraat op een concert! Chapeau, een ode aan de liefde en de franse taal op z'n hollands, doch mooi aanhoorbaar. Herman van Veen en Edith Leerkes vulden het podium op. Edith als gitaarprinses en haar blote voeten; Herman als vooral zanger en kleine babbelaar. Frans is (ondanks de Waalse invloed van... (wie weet het?!)) toch niet zijn allermooiste taal. Maar de meeste liedjes kende ik in het nederlands, dus begreep ik de teksten al veel beter, anderen kende ik reeds van de gelijknamige cd 'Chapeau'.
Een avond waarbij gefluisterd werd: het gaat beginnen; tu comprends ce qu'il dit en néerlandais? quoi? ah oui! (hillariteit 20 seconden nadat de mop verteld was...).
Publiek dat letterlijk gaat lopen uit angst voor water, en daarna gegeneerd terug gaat zitten, staande ovaties van trouwe fans, van o.a. die Waalse invloed (weet u het al wie het is?) Geweldig gezellig dus! Al moet gezegd (ondanks mijn grote bewondering voor deze artiest) dat met de jaren de herhaling wel zichtbaar wordt. Het vernieuwende zit hem in de teksten, de melodietjes, maar niet in de tussenhumor/teksten of mime-clownerie.
Ik kan hem nog steeds niet vergelijken met een andere artiest, Herman blijft een steengoeie zanger. Omringd door muzikanten (of het nu Edith alleen, of de anderen zijn), zijn interpretaties van tekst en muziek blijven aanstekelijk gevoelig!
Binnenkort uitkijken naar een kaartje voor Herman's tour 2007 !
Goed, rustig gezeten in een niet uitverkochte zaal, een mengeling van frans-en nederlandstaligen, nederlandstalig, lees ook Hollands.
Ja de trouwe fans zijn altijd paraat op een concert! Chapeau, een ode aan de liefde en de franse taal op z'n hollands, doch mooi aanhoorbaar. Herman van Veen en Edith Leerkes vulden het podium op. Edith als gitaarprinses en haar blote voeten; Herman als vooral zanger en kleine babbelaar. Frans is (ondanks de Waalse invloed van... (wie weet het?!)) toch niet zijn allermooiste taal. Maar de meeste liedjes kende ik in het nederlands, dus begreep ik de teksten al veel beter, anderen kende ik reeds van de gelijknamige cd 'Chapeau'.
Een avond waarbij gefluisterd werd: het gaat beginnen; tu comprends ce qu'il dit en néerlandais? quoi? ah oui! (hillariteit 20 seconden nadat de mop verteld was...).
Publiek dat letterlijk gaat lopen uit angst voor water, en daarna gegeneerd terug gaat zitten, staande ovaties van trouwe fans, van o.a. die Waalse invloed (weet u het al wie het is?) Geweldig gezellig dus! Al moet gezegd (ondanks mijn grote bewondering voor deze artiest) dat met de jaren de herhaling wel zichtbaar wordt. Het vernieuwende zit hem in de teksten, de melodietjes, maar niet in de tussenhumor/teksten of mime-clownerie.
Ik kan hem nog steeds niet vergelijken met een andere artiest, Herman blijft een steengoeie zanger. Omringd door muzikanten (of het nu Edith alleen, of de anderen zijn), zijn interpretaties van tekst en muziek blijven aanstekelijk gevoelig!
Binnenkort uitkijken naar een kaartje voor Herman's tour 2007 !
Il ne me reste qu'écrire ceci à mon tour: Félicitations!!!
BeantwoordenVerwijderenzolang de rode neuzen blijven bestaan is mijn gezicht gevuld met een blijde banaan :)
BeantwoordenVerwijderen