Coupe Maison - Antwerpen

Na een snelle gezonde snack in exki en een voettochtje richting Kattendijkdok-Westkaai, aanbeland (met behulp van een andere wandelganger toch nog de weg gevonden) in Theater ’t Eilandje. De thuisbasis van het KBvV, die avond klaargestoomd voor Coupe Maison. Choreografieën van en met dansers van het ballet. Muziek van Bach, Schubert, Mertens, David Byrne, Phill Niblock e.a. De ene creatie al mooier of beklemmerder dan de andere, maar het was een zeer geslaagde avond.
De 3 van de 8 balletten die me het meest konden bekoren (hetzij door de combinatie dans-muziek, de dans op zich, het verhaal dat zich weerspiegelt in de dans, de totale sfeer, ...) zet ik even op een rijtje:

• Counterbalance

Choreografie : Craig Davidson

Muziek : Johann Sebastian Bach – Concerto for two Violins in c minor 2 & 3

Dansers: Eva Dewaele – Melissa Ligurgo – Ashley Wright – Yurie Matsuura – Celine Legrelle –
Geniy Kolesnik – Kevin Durwael – Jesse Jacobs – Adam Kozal – Sebastian Tassi

Zeer krachtige samenhang met muziek en dans, in mijn ogen vrij klassiek geïnspireerd, maar echt zeer energiek. Ook de eenvoudige costuums brachten de dansers nog meer tot hun recht.

• For those who hesitate

Choreografie : Rob Fordeyn

Muziek : Gustav Mahler – Das Lied von der Erde: der Abschied
Phill Niblock – Hurdy Hurry

Dansers : Jim De Block – Melissa Ligurgo – Rob Fordeyn

Dit was voor mij de meest boeiende choreografie en wel omdat ik me er iets bij kon voorstellen, ik kon op een of andere manier een verhaal zien, een visie of een spel. Soms dacht ik dat het een parodie was op het klassieke ballet, maar dan weer was het een uiting van zeer menselijke gevoelens. De titel spreekt ook wel tot verbeelding, en achteraf hoorde ik dat deze choregrafie gebaseerd is op een boek van Ayn Rands. Een reden te meer om dit zeker eens te lezen. Mij deed deze choreografie denken aan de angst en de twijfel om jezelf te zijn binnen een (kleine) groep, hoor je erbij, en kan je je met jezelf verenigen. Het spelen met kostuums, tegenlicht en een beeldprojectie, zorgden ervoor dat de sfeer van verandering en toenadering erg sterk naar voor kwamen.

• Desert
  

Choreografie : Ricardo Amarante

Muziek : David Byrne – Niniveh

Danser : Jim De Block (3/11 en 4/11 avond)
Ricardo Amarante (4/11 matinée)

Er stonden twee solodansen op het programma, deze was hiervan de mooiste en sfeervolste. Vrij oosters bijna marokaans - egyptisch getint. Waar je anders verschillende dansers en hun beweging in het oog houdt, gaat bij een solo alle aandacht ten volle naar die ene danser. Dat zorgt er soms voor dat het té lang lijkt te duren. Door de combinatie van vrij hoekige en zeer sierlijke bewegingen, én het spelen met licht was dit bij Ricardo's choreografie niet het geval.
Jim De Block (prachtig ook in Impressing the Czar) danste wederom met veel charisma.

Diezelfde avond werd ik nog blij verrast door een affiche ter promotie van de tournee van Herman van Veen, in de Carnotstraat