Meermaals per dag word ik geconfronteerd met de overweldigende smiley die mijn donderdagsvakje vult. Sinds we een maand geleden het nieuwe weekschema aan de binnenkant van onze toiletdeur hingen heb ik geen excuus meer. Op donderdag denk en ben ik positief.
Het is voor mij een van de moeilijkste levenswijzes maar wel een heel verrijkende. Ik breng veel bewuster mijn dag door, probeer tijdens gesprekken, impulsreacties, mijmeringen en automatische handelingen toch net ietsje positiever, vrolijker, minder bezorgd en minder doemdenkend te zijn. Ook zomaar glimlachen zonder specifieke reden doet deugd.
Ben ik anders dan zo negatief ingesteld? Wel, .... ik voel mezelf geen pessimist maar vind me eerder een realist die graag alle scenario's openhoudt, ook de minder aangename. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren, en indien, en als, of wanneer, dan toch maar niet... Gewoon een gedachte of situatie ondergaan zonder dat mijn hersenen in overdrive gaan is soms moeilijk.
Het is voor mij een van de moeilijkste levenswijzes maar wel een heel verrijkende. Ik breng veel bewuster mijn dag door, probeer tijdens gesprekken, impulsreacties, mijmeringen en automatische handelingen toch net ietsje positiever, vrolijker, minder bezorgd en minder doemdenkend te zijn. Ook zomaar glimlachen zonder specifieke reden doet deugd.
Ben ik anders dan zo negatief ingesteld? Wel, .... ik voel mezelf geen pessimist maar vind me eerder een realist die graag alle scenario's openhoudt, ook de minder aangename. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren, en indien, en als, of wanneer, dan toch maar niet... Gewoon een gedachte of situatie ondergaan zonder dat mijn hersenen in overdrive gaan is soms moeilijk.
Een bijkomende uitdaging: minder klagen. Zo heb ik er nood aan na het werk even stoom af te laten, tot (begrijpelijke) ergernis van de aanhoorders hier thuis. Gedaan ermee, tenminste op donderdag!
Niet zomaar koos ik voor een vaste dag positiviteit. Wil ik iets kwijt over mijn werk dan zal ik iets gewoons of aangenaams vertellen ipv te zagen.
Heb ik tijd over en rij ik toevallig het huis van vrienden voorbij, dan zal ik op donderdag meer geneigd zijn onverwachts even aanbellen.
Staat er nog een berg afwas en moet het avondeten ook nog hélemaal gemaakt worden... ha ja, geen opgejaagd gedoe, geen frustraties maar gewoon doen waar ik zin in heb, al is dat maar snel de wokpan uitwassen om dan iets simpels te maken. Het moet toch niet alle dagen complex zijn?
Toegegeven, soms sluipt er een negatief hersenspinsel via mijn mond toch mijn hoofd uit. Maar dan probeer ik er achteraf toch positief mee om te gaan. Na een maand kan ik nu al zeggen: het werkt aanstekelijk. Ook op andere dagen helpt positief denken mijn soms complexe gedachtegang te relativeren. O ja de aangename reacties die ik terugkrijg én de doorbrekende lentezon stimuleren natuurlijk ook.