25-11-2006

ik ben zuu blij zuu blij...

da mijne neus vanvoren staat en nie opzij!


Het lijflied van de Sint-Amandsbergse Pierke, van Poppentheater Pedrolino, suist nog na!

Wij keken naar het stuk "De betoverde Fee" aangekondigd als:

"De grootvader van Pierke zit in zware moeilijkheden : hij kan zijn huishuur niet meer betalen en dreigt uit zijn woning gezet te worden. Pierke besluit in de stad op zoek te gaan naar een baantje om wat centen te verdienen om zijn grootvader te kunnen helpen. Maar om in de stad te geraken moet hij door een groot en donker bos ... Daar blijkt een heks te wonen die waakt bij een mooie bloem. Pierke vraagt zich af wat er toch zo speciaal is aan deze bloem ... "



Het was lang geleden dat ik nog eens (Gents) poppentheater zag, en het deed mij deugd. Al was het verhaal soms iets te détaillistisch, met bvb. verwijzingen naar vrederechters, vakbonden, etc, kortom wel een sociaal geëngageerd stuk (altijd interessant!).



De kinderen gilden wanneer dit verlangd werd, en werden evensnel weer rustig.
Achteraf nog een leuke uitleg over de verschillende soorten poppenkastpoppen, inspirerend!


Daarna, richting SMAK, minder boeiend, die actuele kunst en installaties liggen me toch niet zo.
Wat me het meest bekoorde was een van de drie video-installaties van Agnès Varda.
Les Veuves de Noirmoutier, een installatie van 15 videobeelden. 14 aparte portretten van weduwen en in het midden een film-foto van verschillende weduwes aan de rand van de zee, gehuld in zwarte rouw kledij.
Daarbij kan je, wanneer je plaats neemt op een van de 14 stoelen mét koptelefoon, luisteren naar hun verhaal. Ook Agnès Varda portretteert zichzelf (zij is namelijk weduwe van cineast Jacques Demy)... met een gevoelige blik in haar ogen én een lied.


meer op:
www.pierke.be
www.smak.be


19-11-2006

Evguénie Sokolov



Gisteren woord voor woord beginnen lezen in Serge Gainsbourg's Evguénie Sokolov. Beluister het gelijknamige lied en u weet waar ik het over heb!

Hier soir j'ai commencé à lire (pas à pas) Evguénie Sokolov de Serge Gainsbourg. Ecoutez la chanson du même nom, et comprenez de quoi je parle!

"Evguenie Sokolov is a novel about an artist who uses his intestinal gases as the medium for his scandalous artwork. What once was a huge smelly and noisy problem in his social and sex life becomes a tool for success in the early eighties art world."

ou bien:

"Auteur, compositeur, chanteur, photographe et metteur en scène, Serge Gainsbourg a écrit le roman d'un peintre, Evguénie Sokolov. Un peintre génial et solitaire. Mais quel est le secret de son génie, de ce vibrato du dessin, de cette manière " sismographique " qui fait sa gloire ? C'est ce mystère que révèle le roman. Un style froid et précis ajoute à la provocation d'un récit qui expose le destin le plus insolite que l'on puisse imaginer. Sarcastique et drôle, pour raconter une tragique histoire, Serge Gainsbourg nous propose en fait une " allégorie "."

Ik maak een woordenlijst die ik dan bij het boekje voeg. Want anders kan ik blijven opzoeken, telkens ik een passage herlees.

J'ai décidé de me faire un lexique du livre. Sinon je dois rechercher tout les mots en temps que je relis des passages.

Enkele woorden, Quelques mots (avec traduction néerlandaise)

dégager opstijgen, zich ontwikkelen, vrijkomen
( van geur, rook )
fétidité, une stank, walgelijke/akelige lucht
inique zeer billijk, zeer onrechtvaardig
nauséabond misselijkmakend(geur), weerzinwekkend, walgelijk
pudique kuis, ingetogen, zedig, discreet, fijnzinnig
pulvériser verpulveren, verstuiven, vermorzelen



Neda, ce livre (version français) vous attend ! Alors ne l'achète jamais, je l'ai déjà pour toi!

12-11-2006

Oorsmeer




Juist terug van Oorsmeer, zag daar Blow: Tuur Florizoone en Michel Massot.
Accordeon en Tuba/trombone... wat een duo!

Het concertje vond plaats in de Vlaamse Opera in Gent, in de Lully zaal.
Mocht u er al geweest zijn, dan weet u het, die met de spiegels en de mooie lusters.

Een gemengd publiek, maar gelukkig voor Oorsmeer, toch veel kinderen:
verbaasde ogen, af en toe een mee toeterende op de vingers, en dichtgehouden oren.
Leuk dus zo'n 2 enthousiaste muzikanten waar het plezier van het spelen van af druipt!
En de kinderen die soms al even fonkelende ogen hadden als de accordeonist.
Tuur lacht en geniet van het spel, Michel ook, maar trekt daarbij zo'n leuke gezichten dat hij gerust als eenacter zou kunnen doorgaan.

De muziek bestond uit eigen composities en improvisaties, maar zat boordevol mengelingen van het klassieke walsen tot folky polkas en jazzy jiddische invloeden.
Voor herhaling vatbaar dus!

Nog te zien op Oorsmeer in Antwerpen en Hasselt, of in andere CC's

info:

http://www.tuurflorizoone.be/
http://www.oorsmeer.be/

04-11-2006

Coupe Maison - Antwerpen


Na een snelle gezonde snack in exki en een voettochtje richting Kattendijkdok-Westkaai, aanbeland (met behulp van een andere wandelganger toch nog de weg gevonden) in Theater ’t Eilandje. De thuisbasis van het KBvV, die avond klaargestoomd voor Coupe Maison. Choreografieën van en met dansers van het ballet. Muziek van Bach, Schubert, Mertens, David Byrne, Phill Niblock e.a. De ene creatie al mooier of beklemmerder dan de andere, maar het was een zeer geslaagde avond.
De 3 van de 8 balletten die me het meest konden bekoren (hetzij door de combinatie dans-muziek, de dans op zich, het verhaal dat zich weerspiegelt in de dans, de totale sfeer, ...) zet ik even op een rijtje:

  • Counterbalance

Choreografie : Craig Davidson

Muziek : Johann Sebastian Bach – Concerto for two Violins in c minor 2 & 3

Dansers: Eva Dewaele – Melissa Ligurgo – Ashley Wright – Yurie Matsuura – Celine Legrelle –
Geniy Kolesnik – Kevin Durwael – Jesse Jacobs – Adam Kozal – Sebastian Tassi

Zeer krachtige samenhang met muziek en dans, in mijn ogen vrij klassiek geïnspireerd, maar echt zeer energiek. Ook de eenvoudige costuums brachten de dansers nog meer tot hun recht.
  • For those who hesitate

Choreografie : Rob Fordeyn

Muziek : Gustav Mahler – Das Lied von der Erde: der Abschied
Phill Niblock – Hurdy Hurry

Dansers : Jim De Block – Melissa Ligurgo – Rob Fordeyn

Dit was voor mij de meest boeiende choreografie en wel omdat ik me er iets bij kon voorstellen, ik kon op een of andere manier een verhaal zien, een visie of een spel. Soms dacht ik dat het een parodie was op het klassieke ballet, maar dan weer was het een uiting van zeer menselijke gevoelens. De titel spreekt ook wel tot verbeelding, en achteraf hoorde ik dat deze choregrafie gebaseerd is op een boek van Ayn Rands. Een reden te meer om dit zeker eens te lezen. Mij deed deze choreografie denken aan de angst en de twijfel om jezelf te zijn binnen een (kleine) groep, hoor je erbij, en kan je je met jezelf verenigen. Het spelen met kostuums, tegenlicht en een beeldprojectie, zorgden ervoor dat de sfeer van verandering en toenadering erg sterk naar voor kwamen.

  • Desert

Choreografie : Ricardo Amarante

Muziek : David Byrne – Niniveh

Danser : Jim De Block (3/11 en 4/11 avond)
Ricardo Amarante (4/11 matinée)

Er stonden twee solodansen op het programma, deze was hiervan de mooiste en sfeervolste. Vrij oosters bijna marokaans - egyptisch getint. Waar je anders verschillende dansers en hun beweging in het oog houdt, gaat bij een solo alle aandacht ten volle naar die ene danser. Dat zorgt er soms voor dat het té lang lijkt te duren. Door de combinatie van vrij hoekige en zeer sierlijke bewegingen, én het spelen met licht was dit bij Ricardo's choreografie niet het geval.
Jim De Block (prachtig ook in Impressing the Czar) danste wederom met veel charisma.


Diezelfde avond werd ik nog blij verrast door een affiche ter promotie van de tournee van Herman van Veen, in de Carnotstraat