16-03-2007

14 maart 2007 Arenbergschouwburg

Herman trad op, ik was er bij, en het was nog eens zijn verjaardag ook!
Herman kwam op en daar weerklonk plots: geen engelse happy birthday, maar wel een echte Hollandse lang zal IE leven, de Nederlandse fans zetten aan, en heel de zaal begon spontaan mee te zingen. Herman was er even stil van, en terecht.

Wat ik er van vond?
Ik was heel blij met de voor mij nieuwe liedjes, prachtige teksen.
Ik keek op van de bassen en dat gedreun op de gitaar (bij Herman, Edith Leerkes is een rustige gitariste hoor) maar ik zag daarin wel beelden van een Herman in z'n vroege jaren, amusement onder de muzikanten en soms niet de muziek maar wel de tekst die het belangrijkste is. Of dacht ik soms ook aan Tom Waits in combinatie met een zigeunerbandje?
Het 1e deel vond ik, door het triestige (tekst) en het drukke (muziek) een rare combinatie. Ik had dan ook niet zo'n tof gevoel tijdens de pauze.
Het tweede deel was rustiger, en leek ook het publiek meer te boeien.
Wel vind ik het schandalig dat een stuk als 'wat zou opera toch formidabel zijn...' nog in de show zit. Dit blijft een prachtig stukje Herman, maar ik vind dat je het niet kan maken om het 2 shows achter elkaar te doen. De mensen kennen het,...
Grappig vond ik het mopje van brand in crematorium, ik riep bijna Alles in de wind (een mopje uit de show van 1997?)!! maar goed...

Ondanks misschien mijn negatieve bijklank wil ik toch benadrukken dat ik er erg van genoten heb. Er zijn altijd mooie en minder mooie, of aanslaande en minder aanslaande stukken, maar het geheel was weer de moeite.
Ik ga ook in Gent nog eens met veel plezier kijken, en dan vooral ook naar welke kleine dingen er zijn veranderd.

Zo, twee pingpongballen rijker en met een goed gevoel kroop ik woendagavond in bed.

Rest mij enkel nog het vreemde gevoel bij Erik (van der Wurff, de pianist), ik vond hem er niet gelukkig uit zien, zijn twinkeloogjes waren weg, en dat deed me toch wel een klein beetje pijn.

Een fragmentje uit 2006, maar soortgelijks in deze show:




ja, het blijft een entertainer!
Een van m'n lievelingsliedjes, zong hij nu niet, maar hij zong het al vaak.